Radio Yokohama

Chciałem (a właściwie chcieliśmy – bo ta książka to produkt dwóch umysłów i serc) napisać książkę o tym, jak i dlaczego ludzie się nie słuchają. I nie rozumieją. O różnicach między nami – głębszych nawet, niż tylko te oczywiste: płciowe czy kulturowe.

Przy okazji pokazać, że te same zjawiska i sytuacje obserwowane przez różne osoby – w tym przypadku mężczyznę i kobietę, dwoje narratorów książki – postrzegane i zapamiętywane są zupełnie inaczej.

Powstała więc Powieść Na Dwa Głosy: Martina – Polaka, 39-letniego realizatora nagrań, mieszkającego od 10 lat w Japonii i Amandy – młodej piosenkarki z Malezji. Powieść łatwa, lekka i przyjemna, ale za to z potrójnym dnem 🙂

Zapewnienie realizmu psychologicznego i językowego tego dwugłosu udało się (mam nadzieję) dzięki sz. Współautorce, która stworzyła postać Amandy. Czyli: zamiast zgadywać, jak myśli kobieta, posłuchałem eksperta 🙂 Monika Borek, polska autorka mieszkająca w Singapurze, zrobiła robotę tym lepszą, że zamiast grzecznie pisać to, co próbowałem zaplanować w moich arkuszach Excelowych (sic), dodała masę własnych pomysłów i znakomitego poczucia humoru, stając się prawdziwą WSPÓŁautorką.

Od tematu nie SŁUCHANIA się był już mały krok do miejsca akcji: rozgłośni radiowej i studia nagrań, zainspirowanego miejscem, gdzie sam pracowałem jako realizator dźwięku w latach 1989–1991, w Japonii. Rozgłośni mieszczącej się w bardzo dziwnym budynku i zamieszkiwanej przez bardzo dziwnych (żeby nie powiedzieć: ostro zakręconych) ludzi. Zbudowali oni sobie zamknięty świat wewnątrz murów Radia Yokohama, tworząc swoisty mikrokosmos, w którym – jak w teatrze absurdu – oglądamy zjawiska naszego świata niejako w krzywym zwierciadle…

Taki był zamysł. Czy się udało – oceni sz. Czytelnik. I, mam nadzieję, napisze mi o tym brutalnie i szczerze (zakładka „Kontakt”).

Więcej o książce: www.radioyokohama.net